-
1 w|ódz
m (N pl wodzowie) 1. (wojska, narodu) leader- wódz powstańców the leader of the insurrection units- duchowy wódz narodu the spiritual leader of the nation2. (plemienia, szczepu) chief, chieftain- wódz Apaczów the Apache chief- □ wódz naczelny Wojsk. commander in chiefThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > w|ódz
См. также в других словарях:
wódz — m II, DB. wodza; lm M. wodzowie, DB. wodzów «ten, kto przewodzi innym, kieruje jakimś zespołem, dowodzi wojskiem; przywódca, komendant» Wybitny, zwycięski wódz. Wódz powstańców. Wódz plemion murzyńskich, indiańskich. Duchowy wódz narodu. ∆ Wódz… … Słownik języka polskiego
przywódca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. przywódcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba stojąca na czele grupy, kierująca, dowodząca innymi; wódz, dowódca, lider : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przywódca wojskowy, duchowy. Przywódca narodu, spisku, partii, opozycji … Langenscheidt Polski wyjaśnień
